Barokk

Barokkstíllinn reis upp úr aldamótunum 1600 á Ítalíu og ríkti alla 17. öldina.

Nafnið Barokk þýðir eitthvað yfirdrifið og óreglulegt.

Michelangelo, ítalski endurreisnarlistamaðurinn er gjarnan talinn faðir barokksins vegna hans sterku stíleinkennum.

Árið 1643 varð Lúðvík XIV. konungur Frakklands. Hann ríkti í 72 ár og á þeim tíma varð Frakkland voldugasta og auðugasta ríki álfunnar. Konungurinn kallaði sjálfan sig "Ríkið, það er ég!"

Á þessum tíma varð allt glæsilegra en áður, íburður og ofhleðsla. Byggingaráætlanir voru skipulagðari. Torg, gosbrunnar og skrúðgarðar komu til.

Sniðlínan í fatnaði varð mjúk, hreyfanleg og útflúruð hjá báðum kynjum

Fatnaður kvenna

Hér til hliðar má sjá Franska hefðarfrú frá 1650 og tvær til viðbótar frá árinu 1680 með fontang á höfðinu. Kona Barokksins var gjarnan í háhæla skóm, með flegið hálsmál, lyftan barm og rjóða vanga. Glæsileg og gædd mjúkum og náttúrulegum þokka.

Fatnaður karla

Hér má sjá Lúðvík XIV. konung en hann var mikill áhugamaður um föt og tísku og klæddist gjarnan gull- og blúnduskreyttu. Til hægri er Karl I. af Englandi árið 1624. Á þessum tíma varð karlatískan eilítið kvenleg með öllum sínum slaufuböndum og blúndum.

Byggingar

Einkennin voru íburður og ofhleðsla. Lögð áhersla á einn þátt umfram aðra en það var ímynd valds og íburðar. Framhliðar bygginga voru íburðarmesti hlutinn með sveigðum línum og súlum. Umgjarðir glugga og dyra voru einnig flúraðar.

Húsgögn

Útskurðarmunstrin voru kröftug blóma- og blaðamustur og umgjarðir íburðamiklar og gylltar.

Snúna og yfirdrifna súlan var eitt af einkennum barokkstílsins.

Munstur

Munstrið í efnum á þessum tíma einkenndist af lúxus og fágun. Áklæði voru leður, flosdúkur og glitvefnaður í sterkum litum og farið var að nota fasta bólstrun í sæti og bak.